-
1 opiekować się
opiekować się chorymi Kranke pflegen;opiekować się zabytkami Denkmäler pflegen;opiekować się domem auf ein Haus aufpassen;opiekować się dzieckiem auf ein Kind aufpassen, babysitten -
2 opiekować się
opiekować się [ɔpjɛkɔvaʨ̑ ɕɛ] < perf za->vr\opiekować się kimś/czymś sich +akk um jdn/etw kümmern -
3 zaopiekować się
zaopiekować się pf →LINK="opiekować się" opiekować się -
4 troszczyć się
troszczyć się [trɔʃʧ̑ɨʨ̑ ɕɛ]vr1) ( opiekować się)\troszczyć się o kogoś/coś sich +akk um jdn/etw kümmern2) ( martwić się)\troszczyć się o kogoś/coś sich +dat um jdn/etw Sorgen machen, sich +akk um jdn/etw sorgen -
5 zaopiekować się
zaopiekować się [zaɔpjɛkɔvaʨ̑ ɕɛ] -
6 zajmować
I. vtzająć komuś miejsce jdm einen Platz belegen [ lub reservieren]\zajmować miejsce Raum beanspruchenta szafa zajmuje dużo miejsca dieser Schrank nimmt viel Platz ein3) ( zaciekawiać)\zajmować kogoś jdn interessieren, jds Interesse wecken4) ( wypełniać czas) in Anspruch nehmen, beanspruchenzajmie mi to jakieś trzy godziny ich brauche dafür etwa drei Stunden5) ( dawać komuś zajęcie) beschäftigen6) jur pfänden, beschlagnahmen7) med angreifen, übergreifenrak zajął wątrobę Krebs hat die Leber angegriffen [ lub griff auf die Leber über]II. vr1) ( dbać)\zajmować się domem/ogrodem/praniem sich +akk um den Haushalt/den Garten/die Wäsche kümmern2) ( interesować się)\zajmować się średniowieczną literaturą/biologią sich +akk mit der mittelalterlichen Literatur/der Biologie befassenczym się zajmujesz? womit beschäftigst du dich?, was machst du [so]? ( fam)\zajmować się własnymi sprawami sich +akk um sein eigenes Zeug kümmern ( fam)3) ( opiekować się)\zajmować się kimś/czymś sich +akk um jdn/etw kümmern, sich +akk jds/einer S. +gen annehmen4) ( zaczynać się palić) Feuer fangen, in Brand geraten -
7 zajmować
zajmować (-uję) < zająć> (zajmę) przestrzeń einnehmen, füllen; mieszkanie, pokój beziehen; kraj besetzen; miasto, twierdzę einnehmen; JUR pfänden; MED angreifen;zajmować k-o (interesować) jemanden interessieren, jemanden beschäftigen; jemanden fesseln, jemanden einnehmen; (bawić) jemanden beschäftigen, jemanden unterhalten;zajmować miejsce SPORT einen Platz belegen; (zarezerwować) einen Platz reservieren; (usiąść) Platz nehmen;zajmować miejsce przy stole am Tisch Platz nehmen;zajmować miejsce k-u für jemanden einen Platz besetzen;zajmować dużo czasu viel Zeit in Anspruch nehmen, viel Zeit beanspruchen;ile czasu ci to zajęło? wie viel Zeit hast du dafür gebraucht?;zajmować stanowisko (wypowiadać się) Stellung nehmen, Stellung beziehen;zajmować stanowisko einen Posten innehaben;zajmować postawę eine Haltung einnehmen;zajmować się domem den Haushalt führen;zajmować się gośćmi sich um Gäste kümmern, seine Gäste unterhalten;czym się zajmujesz? womit beschäftigst du dich? -
8 versorgen
versorgen *I. vt1) ( betreuen)jdn mit etw \versorgen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] kogoś w coś[mit etw] versorgt sein być zaopatrzonym [w coś]II. vrsich mit Reiseproviant \versorgen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] się w prowiant na podróżsich mit allem Nötigen \versorgen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] się we wszystko co potrzebneer kann sich selbst \versorgen [on] sam może dbać o siebie -
9 managen
managen ['mɛnɪdʒən]vt1) ( leiten)eine Firma \managen zarządzać firmąein Projekt \managen kierować projektem2) ( betreuen)einen Künstler \managen opiekować się artystąeinen Sportler \managen być menadżerem [o menedżerem] sportowca3) (fam: hinkriegen)ein Problem \managen uporać się z jakimś problemem -
10 pflegen
I. vt1) (sich sorgend um jdn/etw bemühen) Kranken, Tier opiekować się; Pflanze pielęgnować [ perf wy-]; Denkmal konserwować3) ( gewöhnlich tun)er pflegt morgens zu duschen [on] zwykle rano bierze prysznicII. vrsich \pflegen dbać [ perf za-]; o siebie ( sich schonen) oszczędzać się -
11 wychowywać
wychowywać [vɨxɔvɨvaʨ̑] < perf wychować>I. vt1) ( opiekować się) großziehen, erziehen2) ( kształcić) ausbilden, erziehenII. vr dziecko: aufwachsen, erzogen werden -
12 babysitten
babysitten ['be:bizɪtən]vi nur Infin opiekować się czyimiś dziećmi -
13 betreuen
-
14 hegen
-
15 rührend
См. также в других словарях:
opiekować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, opiekować siękuję się, opiekować siękuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} troskliwie zajmować się kimś, dbać o kogoś, coś; pilnować, doglądać kogoś lub czegoś; sprawować opiekę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opiekować się pacjentami … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opiekować się — ndk IV, opiekować siękuję się, opiekować siękujesz się, opiekować siękuj się, opiekować sięował się «sprawować opiekę nad kimś, nad czymś, troszczyć się, dbać o kogoś, o coś; zajmować się kimś, czymś» Opiekować się dziećmi, chorymi. Opiekować się … Słownik języka polskiego
zajmować się – zająć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać jakąś czynność lub zawód; zabierać się do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zajmuję się roznoszeniem ulotek reklamowych. Zająć się odrabianiem lekcji. Zajęła się krawiectwem … Langenscheidt Polski wyjaśnień
palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… … Słownik frazeologiczny
prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę … Słownik języka polskiego
wodzić — ndk VIa, wodzićdzę, wodzićdzisz, wódź, wodzićdził, wodzićdzony 1. «idąc prowadzić kogoś w różne miejsca, być czyimś przewodnikiem» Wodziła gości po całym mieście. Wodziła nas od sklepu do sklepu. Wszędzie wodziła ze sobą dziecko. ◊ Wodzić rej… … Słownik języka polskiego
palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… … Słownik języka polskiego
stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… … Słownik języka polskiego
strzec — ndk XI, strzegę, strzeżesz, strzeż, strzegł, strzeżony «mieć kogoś, coś pod dozorem, stać na straży czegoś, uważać na kogoś, na coś; opiekować się, chronić, pilnować» Bacznie, pilnie, troskliwie strzec kogoś, czegoś. Strzec dziecka, domu, dobytku … Słownik języka polskiego
samotny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, samotnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: żyjący z daleka od ludzi, pozbawiony towarzystwa i bliskości innych, niemający rodziny, bliskich; opuszczony, osamotniony :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
matka — ż III, CMs. matkatce; lm D. matkatek 1. «kobieta mająca własne dziecko (dzieci) w stosunku do tego dziecka (lub ze względu na nie)» Karmiąca, młoda matka. Rodzona matka. Poczuć się, zostać matką. ∆ Matka chrzestna a) «kobieta przedstawiająca do… … Słownik języka polskiego